θα σας πω μια ιστορία
κάποτε έπαιζα φυλετικές μάχες στον 1 και στον 3. παρα τησα τον κόσμο και έπαιζα μόνο στον 3 για περίπου 3 χρόνια. γνώρισα αρκεταα παιδιά εκεί και κάποια στιγμή φτάσαμε να είμαστε οι κυρίαρχοι. πως το πετύχαμε. είχαμε μερικά παιδιά που παίζανε κάθε μέρα για περιπου 8 ώρες. η δουλειά τους τους το επέτρεπε πχ ο μήτσος δημήτρης μηχανιώνα σαλόνικα είχε μαγαζί με μεταχειρισμ΄ενα ανταλακτικά. και τραβούσε πάικτες όπως εγώ και άλλα παιδιά ορίζοντας τις επιθέσεις της φυλής μας κάθε βδομάδα. κάθε βδομάδα βγάζαμε ένα πρόγραμμα επιθέσεων με συμμετοχή όσων βλέπαμε ότι μπορούν. μιλούσαμε στο φόρουμ κάθε μέρα για τις επιθέσεις αυτές και έιχαμε και κρυφό τμήμα στο φόρουμ για τους έμπιστους πάικτες και μόνον. πέρναμε με τέτοια ταχύτητα τμήματα του χάρτη που όταν έβγαινε το ρπόγραμμα επιθέσων "μαλώναμε ποιος θα πάρει τις περισσότερες πόλεις- χωρια. το όνομα της φυλής ? ΜΥΡ "μυρμιδόνες" αποχώρησα μετά τις αποχωρήσεις κάποιων παιδιών και εγώ μετα από 3 χρόνια συμμετοχής.
νομίζω ότι οι προγραμματισμένες επιθέσεις είναι πολύ χρήσιμες αρκεί να υπάρχει συμμετοχή από κάποιους. μερικοί χρειάζονται για αρχή μέχρι κάποιοι να συντονιστούν και μετά να αρχίσουν να βάζουν και άλλους στο πρόγραμμα. κάποιοι δεν θα πέρνουν τπτ παρά μόνο θα κάνουν επιθέσεις.
φανταστέιτα ο 1ος παίκτης να δεχτεί συντονισμένη επίθεση από 20 παίκτες που όλες οι επιθέσεις τους να φτάνουν από τις 12 μέχρι τις 5 σε όλες τις πόλεις του. τωρα φανταστείται να μην είναι και μέσα εκείνη την ώρα. κάποιοι από μας θα χάσουν το στρ. τον περισσότερο θα τον χάσει αυτός.
Σου προτείνω τον όρο "παράγραφος" για να είανι πιο εύκολο στην ανάγνωση 